روش خشک
در ایران، بدست آوردن آهک در کارگاه از روش خشک استفاده میکنند؛ ولی نه بصورت مطلوب. بلکه بگونهای که آهک بخوبی شکفته نمیشود. صحیحترین روش خشک چنین است. روی سطحی حدود ۰۳ تا ۰۳ سانتیمتر آهک ریخته، آنرا با مقدار مناسب آب مرطوب میکنیم. مجدداً ۰۳ سانتیمتر دیگر آهک ریخته، آنرا مرطوب میکنیم و در نهایت برای مرتبه سوم ، حدود۰۳ سانتیمتر دیگر آهک میریزیم و بعد مجموعه را با عایق مناسب میپوشانیم . علت بکاربردن عایق آنست که از هدر رفتن حرارت تولید شده جلوگیری کنیم و از آن در جهت بهتر شکفته شدن آهک استفاده نماییم . علت آنکه روش خشک در کارگاههای داخلی بخوبی انجام نمیشود، عدم استفاده از عایق مناسب است. این امر سبب میشود که درصد زیادی از آهک نشکفد و بصورت کلوخه باقی بماند . به این کلوخهها اصطالحاً نخاله گویند. آهک شکفته را پس از دو روز سرند میکنند و کلوخها را بجای قلوه سنگ در زیرسازی کف حیات بکار میبرند؛ بدون توجه به این نکته که آهک در زیر پوشش کف ، کم کم شکفته شده، موزائیکها را بلند میکند. این نحوه شکفتن آهک که باعث ایجاد کلوخه و سایر معضالت میشود، هزینه اجرای طرح را نیز افزایش میدهد. در روش خشک جهت شکفتن هر الیه، مدتی در حدود سه تا چهار ساعت زمان الزم است و بطور کلی بهتر است الیههای آهک ریخته شده حداقل یک روز بحال خود بماند.
روش تحت فشار
مقاومت بدست آمده از شفته آهکی در شرایط مرطوب ، حدود ۰۳ در ۸۲ روز است که در مقایسه با سیمان ،کمتر است . این عدد در ۸۷۳ روز به۵۶ و پس از سپری شدن ۰۳ سال به حدود ۲۳ تبدیل میشود. بهترین خاک جهت تهیه شفته آهکی ، خاک دارای شن است. اگر دانهبندی خاک ریز باشد ، شفته پس از یک یا دو روز ترک میخورد . در اینصورت سطح شفته را با چکشی مخصوص از جنس چوب است میکوبند و آنرا غلطک میکنند تا ترکها هم آیند.